Boodschappen voor SKY en ‘Gloria & Plamadine’
Blijf op de hoogte en volg Geert
31 December 2012 | Zuid-Afrika, Soweto
Vandaag (donderdag de 27e) stond in het teken van ‘Boodschappen voor SKY’. Bovendien zijn we nog naar het Hector Pieterson museum geweest omdat die gesloten was op 2e kerstdag. Ik heb het bezoek aan dat museum aan het reisverslag van gisteren gekoppeld omdat het veel beter paste bij de Soweto-tour.
Dankzij alle donaties van zoveel familieleden, collega’s en vrienden, konden we opnieuw 500 euro besteden aan kerstinkopen voor SKY (naast de 500 euro voor Amazing Grace afgelopen zondag). Vanmorgen om 10 uur dus eerst weer naar de Wholesale. SKY vangt ook zo’n 80 kinderen op, maar veel van de SKY-kinderen hebben wel ergens een Kliptown-plekje waar ze slapen. Voor hun is SKY dus meer ‘dag-opvang’ en het huis waar ze eten. Gemiddeld zijn er zo’n 80 kinderen in de leeftijd van 2 jaar tot ruim 20.
We konden ons daarom meer concentreren op voeding. Omdat het voor de weeshuizen altijd minimaal is, wordt het goedkoopste eten gekocht, maar dat is vaak ook het minst voedzaam. We hebben daarom ook veel groente, fruit en vis gekocht. Net zoals zondag was het een machtig gevoel voor ons alle vijf om doos na doos in de auto te kunnen laden. SKY is vlakbij de wholesale en de groente&fruit-markt dus we waren er zo.
Na aankomst bij SKY was de auto binnen een mum omringt door kinderen en ze hielpen allemaal met uitladen en de spullen naar de keuken brengen. Bob Nameng (manager van SKY) kwam ook meteen en nodigde ons uit voor een zang & dans-voorstelling door de kinderen. Daarna allemaal nog wat woordjes gesproken.
Toen Joost en ik even een sigaretje zaten te roken, kwam Gerry naar ons toe en vertelde ze dat ze gevraagd was door een zekere Gloria of wij haar misschien konden helpen. Bob Nameng mengde zich ook in het gesprek. Hij was Gloria (ca. 25 jaar) zo’n anderhalve maand geleden tegengekomen toen ze zich met haar dochtertje (Plamadine van ca. 6) had verstopt in een klein schuurtje in Kliptown. Gloria is opgegroeid als wees in Mozambique. Toen ze ca. 6 jaar geleden haar dochtertje kreeg wilde ze perse een ander leven voor haar kind en is uiteindelijk naar Johannesburg gekomen. Echter, er zijn hier zijn heel veel mensen uit Mozambique zonder officiële status en ze moeten maar proberen aan hun kostje te komen. Zo ook Gloria met haar dochtertje Plamadine. Bob Nameng heeft hen tijdelijk samen opgevangen in SKY zodat ze even op adem kunnen komen. Gloria werkt in de SKY-keuken en wil heel graag dat Plamadine naar school kan. Dat kost echter geld en dat heeft ze uiteraard niet. SKY ook niet. En dat was dus Gloria’s hulpvraag aan Gerry (misschien ingefluisterd door Bob). Gelukkig hadden we nog wat donatie-geld over en Gerry en ik hebben er nog wat bijgelegd en nu kan Plamadine een jaar naar school. Gerry gaat kijken hoe ze Plamadine kan supporten zodat ze tot de komende jaren ook nog naar school kan.
’s Middags zijn we alsnog naar het Hector Pieterson museum gegaan. Was knap indrukwekkend. Door alle foto’s, video’s en teksten (plus het feit dat al dat nodeloze geweld in 1976 hier vlak om de hoek heeft plaatsgevonden) waren we allemaal zwaar onder de indruk.We vinden het een compleet wonder hoe de gekleurde bevolking met de blanke bevolking (dus ook met ons) om kan gaan. Van hun vergevingsgezindheid kunnen wij vieren (en ik denk velen met ons) nog het nodige leren. Sorry, als dit belerend overkomt, maar wij vieren (Gerry, Lindy, Joost en ik) worden hier nooit ‘afkeurend’ bejegend, alleen maar heel gastvrij.
’s Avonds zijn we ergens in het nieuwe zakencentrum (Sandton) wat wezen eten. Pax en Lin waren daar wel vaker geweest en er is ook een plein met een fonteinen-show op muziek.
Even wat reacties op vragen:
Désirée – Kerstavond wordt hier amper gevierd, behalve met veel alcohol. De kerken zijn uiteraard open op 1e kerstdag, en dat geldt ook voor de liquor-stores ;-). 2e Kerstdag wordt hier door de spirituele instellingen “Day of Good Will” genoemd, en door de andere instellingen en de meeste mensen “Boxing Day” omdat veel mensen dan een kater hebben.
Lies – Hartstikke bedankt voor jouw aanvulling op mijn ‘geschiedenis-workshop’ ;-) van gisteren. Ik ben er van overtuigd dat er nog veel meer uitbreidingen en/of correcties op te maken zijn. Ik begrijp door jouw aanvulling ook veel beter waarom vrij veel mensen Zuid-Afrikaans spreken, maar waarom de woordenschat zo beperkt is.
Daarnaast: achteraf gezien was het eigenlijk een onmogelijke opdracht waar Mandela voor stond toen hij in 1994 (nog maar 18 jaar geleden!!) werd gekozen als eerste president van Democratisch Zuid-Afrika. De niet-blanken met een (ongetwijfeld grote) rancune naar de blanken, de blanken die plotseling de absolute macht kwijt waren, de grote Inkatha-partij die vond dat Zuid-Afrika aan de afstammelingen van Shaka Zulu toebehoorde (zie vorig reisverslag), de grote schulden door de economische isolatie en de grondstoffelijke rijkdommen die echter in handen waren van buitenlandse bedrijven. Het is een groot wonder dat Zuid-Afrika na zo’n korte tijd in z’n huidige staat verkeert. Op het moment dat ik dit over de donderdag schrijf is het al maandag (oudjaarsdag) en zitten Gerry, Joost en ik langs het zwembad van de Heia Safari Ranch, samen met zo’n 80 mensen … evenveel blanken als niet-blanken. Er is nul-komma-nul sprake van afstand. Blank en niet-blank gaat zonder enige scheiding met elkaar om. Kleur heeft gewoon geen invloed meer. Ongetwijfeld zullen er nog steeds veel blanken zijn die de niet-blanken ondergeschikt achten. Zowel Lindy als ik hebben daar beperkte ervaringen mee, maar andersom (rancune van niet-blank naar blank) herkennen wij niet. Let wel!! Ik zit hier nog maar 4 weken, en dan alleen nog maar in Johannesburg. Geen benul hoe het in andere delen van Zuid-Afrika is.
Morgen (vrijdag) gaan we met z’n vijven naar Ukutula. Dat is een ‘Lion Breading Centre’ en dan krijgen we leeuwenwelpen op schoot en gaan we een eindje wandelen met grotere leeuwen ;-). Zaterdag doen we even niks en zondagochtend gaan we eerst nog even naar Amazing Grace en daarna brengen Pax en Lin ons (Gerry, Joost en mij) naar de Heia Safari Ranch waar we tot dinsdagmiddag (1 januari) blijven. Op dinsdagavond (de laatste avond dat Gerry, Lin en Joost hier zijn) gaan we met beide families uit eten als een soort van Farewell-diner. Halverwege woensdagmiddag vertrekken Gerry, Lindy en Joost weer naar Nederland.
Hartstikke bedankt weer voor ’t lezen en eventueel reageren en graag tot ziens,
Geert
Dankzij alle donaties van zoveel familieleden, collega’s en vrienden, konden we opnieuw 500 euro besteden aan kerstinkopen voor SKY (naast de 500 euro voor Amazing Grace afgelopen zondag). Vanmorgen om 10 uur dus eerst weer naar de Wholesale. SKY vangt ook zo’n 80 kinderen op, maar veel van de SKY-kinderen hebben wel ergens een Kliptown-plekje waar ze slapen. Voor hun is SKY dus meer ‘dag-opvang’ en het huis waar ze eten. Gemiddeld zijn er zo’n 80 kinderen in de leeftijd van 2 jaar tot ruim 20.
We konden ons daarom meer concentreren op voeding. Omdat het voor de weeshuizen altijd minimaal is, wordt het goedkoopste eten gekocht, maar dat is vaak ook het minst voedzaam. We hebben daarom ook veel groente, fruit en vis gekocht. Net zoals zondag was het een machtig gevoel voor ons alle vijf om doos na doos in de auto te kunnen laden. SKY is vlakbij de wholesale en de groente&fruit-markt dus we waren er zo.
Na aankomst bij SKY was de auto binnen een mum omringt door kinderen en ze hielpen allemaal met uitladen en de spullen naar de keuken brengen. Bob Nameng (manager van SKY) kwam ook meteen en nodigde ons uit voor een zang & dans-voorstelling door de kinderen. Daarna allemaal nog wat woordjes gesproken.
Toen Joost en ik even een sigaretje zaten te roken, kwam Gerry naar ons toe en vertelde ze dat ze gevraagd was door een zekere Gloria of wij haar misschien konden helpen. Bob Nameng mengde zich ook in het gesprek. Hij was Gloria (ca. 25 jaar) zo’n anderhalve maand geleden tegengekomen toen ze zich met haar dochtertje (Plamadine van ca. 6) had verstopt in een klein schuurtje in Kliptown. Gloria is opgegroeid als wees in Mozambique. Toen ze ca. 6 jaar geleden haar dochtertje kreeg wilde ze perse een ander leven voor haar kind en is uiteindelijk naar Johannesburg gekomen. Echter, er zijn hier zijn heel veel mensen uit Mozambique zonder officiële status en ze moeten maar proberen aan hun kostje te komen. Zo ook Gloria met haar dochtertje Plamadine. Bob Nameng heeft hen tijdelijk samen opgevangen in SKY zodat ze even op adem kunnen komen. Gloria werkt in de SKY-keuken en wil heel graag dat Plamadine naar school kan. Dat kost echter geld en dat heeft ze uiteraard niet. SKY ook niet. En dat was dus Gloria’s hulpvraag aan Gerry (misschien ingefluisterd door Bob). Gelukkig hadden we nog wat donatie-geld over en Gerry en ik hebben er nog wat bijgelegd en nu kan Plamadine een jaar naar school. Gerry gaat kijken hoe ze Plamadine kan supporten zodat ze tot de komende jaren ook nog naar school kan.
’s Middags zijn we alsnog naar het Hector Pieterson museum gegaan. Was knap indrukwekkend. Door alle foto’s, video’s en teksten (plus het feit dat al dat nodeloze geweld in 1976 hier vlak om de hoek heeft plaatsgevonden) waren we allemaal zwaar onder de indruk.We vinden het een compleet wonder hoe de gekleurde bevolking met de blanke bevolking (dus ook met ons) om kan gaan. Van hun vergevingsgezindheid kunnen wij vieren (en ik denk velen met ons) nog het nodige leren. Sorry, als dit belerend overkomt, maar wij vieren (Gerry, Lindy, Joost en ik) worden hier nooit ‘afkeurend’ bejegend, alleen maar heel gastvrij.
’s Avonds zijn we ergens in het nieuwe zakencentrum (Sandton) wat wezen eten. Pax en Lin waren daar wel vaker geweest en er is ook een plein met een fonteinen-show op muziek.
Even wat reacties op vragen:
Désirée – Kerstavond wordt hier amper gevierd, behalve met veel alcohol. De kerken zijn uiteraard open op 1e kerstdag, en dat geldt ook voor de liquor-stores ;-). 2e Kerstdag wordt hier door de spirituele instellingen “Day of Good Will” genoemd, en door de andere instellingen en de meeste mensen “Boxing Day” omdat veel mensen dan een kater hebben.
Lies – Hartstikke bedankt voor jouw aanvulling op mijn ‘geschiedenis-workshop’ ;-) van gisteren. Ik ben er van overtuigd dat er nog veel meer uitbreidingen en/of correcties op te maken zijn. Ik begrijp door jouw aanvulling ook veel beter waarom vrij veel mensen Zuid-Afrikaans spreken, maar waarom de woordenschat zo beperkt is.
Daarnaast: achteraf gezien was het eigenlijk een onmogelijke opdracht waar Mandela voor stond toen hij in 1994 (nog maar 18 jaar geleden!!) werd gekozen als eerste president van Democratisch Zuid-Afrika. De niet-blanken met een (ongetwijfeld grote) rancune naar de blanken, de blanken die plotseling de absolute macht kwijt waren, de grote Inkatha-partij die vond dat Zuid-Afrika aan de afstammelingen van Shaka Zulu toebehoorde (zie vorig reisverslag), de grote schulden door de economische isolatie en de grondstoffelijke rijkdommen die echter in handen waren van buitenlandse bedrijven. Het is een groot wonder dat Zuid-Afrika na zo’n korte tijd in z’n huidige staat verkeert. Op het moment dat ik dit over de donderdag schrijf is het al maandag (oudjaarsdag) en zitten Gerry, Joost en ik langs het zwembad van de Heia Safari Ranch, samen met zo’n 80 mensen … evenveel blanken als niet-blanken. Er is nul-komma-nul sprake van afstand. Blank en niet-blank gaat zonder enige scheiding met elkaar om. Kleur heeft gewoon geen invloed meer. Ongetwijfeld zullen er nog steeds veel blanken zijn die de niet-blanken ondergeschikt achten. Zowel Lindy als ik hebben daar beperkte ervaringen mee, maar andersom (rancune van niet-blank naar blank) herkennen wij niet. Let wel!! Ik zit hier nog maar 4 weken, en dan alleen nog maar in Johannesburg. Geen benul hoe het in andere delen van Zuid-Afrika is.
Morgen (vrijdag) gaan we met z’n vijven naar Ukutula. Dat is een ‘Lion Breading Centre’ en dan krijgen we leeuwenwelpen op schoot en gaan we een eindje wandelen met grotere leeuwen ;-). Zaterdag doen we even niks en zondagochtend gaan we eerst nog even naar Amazing Grace en daarna brengen Pax en Lin ons (Gerry, Joost en mij) naar de Heia Safari Ranch waar we tot dinsdagmiddag (1 januari) blijven. Op dinsdagavond (de laatste avond dat Gerry, Lin en Joost hier zijn) gaan we met beide families uit eten als een soort van Farewell-diner. Halverwege woensdagmiddag vertrekken Gerry, Lindy en Joost weer naar Nederland.
Hartstikke bedankt weer voor ’t lezen en eventueel reageren en graag tot ziens,
Geert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
