Toerist, Kamapa en regen
Door: Geert
Blijf op de hoogte en volg Geert
09 Oktober 2010 | India, Dharamsala
Zaterdag 9 oktober
Heerlijk, een hele dag op stap geweest. Net een toerist. Vanmorgen eerst ontbeten bij de TibetBol en daarna om half elf met z’n vijven naar Kamapa. Drie Engelsen: Vicky, Nick en Peter en een Californische: Amisha. Ik spreek makkelijk Engels, maar als je bij vier 'native-English people' bent, gaat het gewoon te snel. Maar alleen al een dagje uit, met z’n vijven, is gewoon heerlijk. We zijn eerst naar Lower Dharamsala gelopen. Zo’n 40 minuten bergafwaarts. Daar de bus gepakt en omdat we op het beginpunt instapten, konden we zitten. Halverwege de rit, na een klein halfuurtje, kwam er een jonge Aziatische vrouw naast me zitten. Ze keek me aan en vroeg: “Where do you come from?”, “the Netherlands” dus. Bleek dat zij vorige week in Amsterdam had gezeten. Haar ouders zijn derde generatie Japanners in Californië (waar zij ook geboren is) en ze waren vorige week in Europa op vakantie. Zijzelf woont nu gedurende drie maanden in Dharamasala en geeft Engelse les aan Indiërs. Was een heel leuk gesprekje.
Uiteindelijk kwamen we aan in Kamapa. Als ik niet gewaarschuwd was, was ik er langs gereden. De grote tempel bleek in een achterafstraatje te staan. Maar het was een machtige tempel. Ik heb er diverse foto’s van. 60 Procent van de mensen was Japanner. We moesten ons eerst registreren. Rij van 40 minuten. Drie mensen schreven onze paspoortgegevens over in grote boeken, en daarna konden we terug naar de ingang. De registratie sloeg gewoon nergens op. Als we meteen naar de ingang gegaan waren, was het ook goed geweest. De tempel was van binnen schitterend. Veel mooier dan de tempel van de Dalai Lama. In één lange rij kregen we de zegen van de Kamapa Lama en toen stonden we weer buiten. Sommige mensen stonden te shaken na die zegen, ik vond het meer een hostie-ceremonie in de Roomse kerk. Werd er in ieder geval niet warm of koud van.
Na de tempel nog even in een “My Green Earth” winkeltje geweest en wat spulletjes voor thuis (Apeldoorn) gekocht en toen de lokale bus aangehouden. En toen kende ik mijn India weer. Zo vol, dat ze de deur van de buitenkant dicht moeten duwen. Eén meter 80 hoog, dus m’n kop schuin houden. Pure mazzel dat een man naast me op de stoel er na 10 minuten uit moest. Ik kon zitten. 40 Minuten met je oor tegen het hemeltje, met allemaal gaten in de weg, is geen pretje. 50 Minuten bus kostte 7 rupees (10 eurocent). Daarna nog 10 minuutjes bus naar Upper Dharamsala en ik zat even later aan de koffie in m’n TibetBol.
In m’n hotelletje nog wat gelezen en om half acht gaan eten. Mazzel … Helen kwam al snel na mij in de DrumStick. Heel uitgebreid zitten kletsen en om half tien naar ‘huis’. Nu nog dit reisverslag geschreven. Nog even wat SMS-en naar Lin. Even gebeld met Joost en Gerry en morgen … opnieuw toerist. Dan naar Tushita, naar Venerable Robina Courtin. Eens kijken wat zij, in gedachten, tegen me te zeggen heeft.
Heerlijk … nog even m’n boek uitlezen en ondertussen een whiskey en een sigaretje,
Jullie welterusten en nog een fijne zondag,
Geert
PS. Als het jullie wat opvrolijkt … vandaag was het bij jullie mooi weer, wij hadden vanmiddag een uurtje regen.
Heerlijk, een hele dag op stap geweest. Net een toerist. Vanmorgen eerst ontbeten bij de TibetBol en daarna om half elf met z’n vijven naar Kamapa. Drie Engelsen: Vicky, Nick en Peter en een Californische: Amisha. Ik spreek makkelijk Engels, maar als je bij vier 'native-English people' bent, gaat het gewoon te snel. Maar alleen al een dagje uit, met z’n vijven, is gewoon heerlijk. We zijn eerst naar Lower Dharamsala gelopen. Zo’n 40 minuten bergafwaarts. Daar de bus gepakt en omdat we op het beginpunt instapten, konden we zitten. Halverwege de rit, na een klein halfuurtje, kwam er een jonge Aziatische vrouw naast me zitten. Ze keek me aan en vroeg: “Where do you come from?”, “the Netherlands” dus. Bleek dat zij vorige week in Amsterdam had gezeten. Haar ouders zijn derde generatie Japanners in Californië (waar zij ook geboren is) en ze waren vorige week in Europa op vakantie. Zijzelf woont nu gedurende drie maanden in Dharamasala en geeft Engelse les aan Indiërs. Was een heel leuk gesprekje.
Uiteindelijk kwamen we aan in Kamapa. Als ik niet gewaarschuwd was, was ik er langs gereden. De grote tempel bleek in een achterafstraatje te staan. Maar het was een machtige tempel. Ik heb er diverse foto’s van. 60 Procent van de mensen was Japanner. We moesten ons eerst registreren. Rij van 40 minuten. Drie mensen schreven onze paspoortgegevens over in grote boeken, en daarna konden we terug naar de ingang. De registratie sloeg gewoon nergens op. Als we meteen naar de ingang gegaan waren, was het ook goed geweest. De tempel was van binnen schitterend. Veel mooier dan de tempel van de Dalai Lama. In één lange rij kregen we de zegen van de Kamapa Lama en toen stonden we weer buiten. Sommige mensen stonden te shaken na die zegen, ik vond het meer een hostie-ceremonie in de Roomse kerk. Werd er in ieder geval niet warm of koud van.
Na de tempel nog even in een “My Green Earth” winkeltje geweest en wat spulletjes voor thuis (Apeldoorn) gekocht en toen de lokale bus aangehouden. En toen kende ik mijn India weer. Zo vol, dat ze de deur van de buitenkant dicht moeten duwen. Eén meter 80 hoog, dus m’n kop schuin houden. Pure mazzel dat een man naast me op de stoel er na 10 minuten uit moest. Ik kon zitten. 40 Minuten met je oor tegen het hemeltje, met allemaal gaten in de weg, is geen pretje. 50 Minuten bus kostte 7 rupees (10 eurocent). Daarna nog 10 minuutjes bus naar Upper Dharamsala en ik zat even later aan de koffie in m’n TibetBol.
In m’n hotelletje nog wat gelezen en om half acht gaan eten. Mazzel … Helen kwam al snel na mij in de DrumStick. Heel uitgebreid zitten kletsen en om half tien naar ‘huis’. Nu nog dit reisverslag geschreven. Nog even wat SMS-en naar Lin. Even gebeld met Joost en Gerry en morgen … opnieuw toerist. Dan naar Tushita, naar Venerable Robina Courtin. Eens kijken wat zij, in gedachten, tegen me te zeggen heeft.
Heerlijk … nog even m’n boek uitlezen en ondertussen een whiskey en een sigaretje,
Jullie welterusten en nog een fijne zondag,
Geert
PS. Als het jullie wat opvrolijkt … vandaag was het bij jullie mooi weer, wij hadden vanmiddag een uurtje regen.
-
09 Oktober 2010 - 18:53
Désirée:
Het doet me toch wel goed nu al voor de 2e keer van je te 'horen' en door foto's te zien (paleis - tempel) dat de Dalai Lama niet in weelde baadt....
Morgen net zo veel plezier gewenst als vandaag! -
09 Oktober 2010 - 18:53
Désirée:
Het doet me toch wel goed nu al voor de 2e keer van je te 'horen' en door foto's te zien (paleis - tempel) dat de Dalai Lama niet in weelde baadt....
Morgen net zo veel plezier gewenst als vandaag! -
09 Oktober 2010 - 18:53
Désirée:
Het doet me toch wel goed nu al voor de 2e keer van je te 'horen' en door foto's te zien (paleis - tempel) dat de Dalai Lama niet in weelde baadt....
Morgen net zo veel plezier gewenst als vandaag! -
09 Oktober 2010 - 18:54
Désirée:
sorry, hier ging iets mis..... -
10 Oktober 2010 - 12:10
Karin:
Het leuke van reizen blijft al die gesprekjes met buitenlanders vind ik. Die losse gesprekjes in een bar of restaurant die zicht geven op levens die zo anders zijn als wat jj gewend bent. Op Bali had ik er ook een paar deze zomer. Heerlijk. Veel plezier nog vandaag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
