Teacher-notes, Monk en Announcement.

Donderdag 7 oktober

OPNIEUW IS DOOR EEN FOUTJE VAN WAARBENJIJ.NU GÉÉN EMAIL-NOTIFICATIE UITGESTUURD OVER M'N REISVERSLAG VAN GISTEREN. KLIK ONDERIN DIT REISVERSLAG OP .

Vanmorgen géén student, maar juist daarom goed op kunnen schieten met de teacher-notes. Ik verwacht zaterdagavond een compleet en gedetailleerd draaiboek klaar te hebben voor Europeaanse etc. vrijwilligers om redelijk georganiseerd en makkelijk de cursussen over te kunnen nemen. Vanmiddag tussen wat vragen van Tsewang door, de sets met DVD’s voor Dreamweaver en PhotoShop klaar kunnen maken. Tsewang is ook één van WebSite-studenten (de glazige). Hij kwam ook niet voor de WebSite-software maar voor een muziek-CD die hij wilde samenstellen. Muziek past ook beter bij ‘m dan websites. Ik heb hem van alles uitgelegd over bestands-formaten, CD’s, DVD’s, conversies en de hele troep en hij kijk heel wat minder (lees: “niet”) glazig dan wanneer ik het over websites heb. Misschien is dit wel een doorbraak(je) in een andere richting.

Aan het eind van de middag nog een monnik op visite. Het zou voor een half uurtje zijn, maar het werden 3 halve uurtjes. Slimme vent. Redelijk goed engels en de Australische Helen was erbij. De avond heeft hen allebei heel veel gebracht. Helen geeft Tushi The Monk (@gmail.com) “Conversational English” en ze hebben samen weer een hele hoop om over verder te praten. Zijn manier van adressen toewijzen aan een mail was wel zo afschuwelijk complex, ik begon d’r zelf glazig van te kijken. Ik heb hem uitgelegd hoe mijn moeder van 81 dat doet, en dat vond’tie eigenlijk veel handiger. Nou … ik ook, en mijn moeder ook. Ik zou zijn oude 'privé' systeem geen eens uit kúnnen leggen. Iedereen blij.

Toen was het ruim zeven uur, en ik ging naar de DrumStick om te gaan eten. Het stierf d’r van de Monk’s. Laatste dag van de Teachings en het was een besloten avond. Dus ik naar een nieuw restaurantje hier vlak bij. Wordt gerund door een stel jongens van een jaar of 25. Ik had m’n bestelling doorgegeven en één van die jongens schoof bij me aan. Dat gebeurt hier veel vaker, dus niks vreemds. Meestal vragen ze dan “How are you doing Sir?”. Als ik dan een redelijk uitgebreid antwoord geef en aan hem/haar vraag hoe het met hem is, en ik krijg antwoord, dan zit het wel goed. Maar meestal lopen ze dan “druk, druk, druk” weg, omdat ze het antwoord niet begrijpen, laat staan de vraag. Maar deze jonge vent kwam met een heel andere vraag. Ze openen morgen officieel hun nieuwe restaurant/café en nu moet hij de aankondiging doen van de Jem-sessie die gehouden wordt vanwege die opening. Of ik even zijn toespraakje in elkaar wilde draaien. Het was een aardige jongen, dus we raakten zo in gesprek en het werd gewoon een heel leuke avond. Hij was uiteindelijk heel erg opgelucht, want al z’n announcements en tussendoor-gesprekjes stonden op papier en ik had het heel leuk gevonden om me in dat alles te verdiepen. Zie, ’t komt meestal zo maar uit de hemel vallen. Hoef je niks voor te doen, behalve opvangen.

Morgen Excel nog uitschrijven en zaterdag nog Powerpoint. Alle DVD-sets zijn klaar. Wat kan d’r nog mis gaan.

Ik drink nog één of twee, whiskey’s en ga nog wat lezen. M’n eerste boek (van de twee) is bijna uit,
Welterusten,
Geert