(g)een student, een waterval en dubbel-sportief

Maandag 4 oktober

DOOR EEN FOUTJE IN “WAARBENJIJ.NU” IS ER GISTEREN GEEN MAIL RONDGESTUURD DAT ER EEN REISVERSLAG IS VAN ZATERDAG + ZONDAG. KLIK ONDERIN MAAR EVEN OP DAN KUN JE DIE OOK LEZEN.

Vandaag een sportieve dag gehad. Dubbelop zelfs. Eerst was er vanmorgen (g)een student. Er was dus een jonge vrouw om kwart over tien in m’n classroom. Dus ik blij en legde haar uit dat ze even 5 minuutjes moest wachten omdat ik m’n spullen even moest klaarzetten. Stond alles klaar, bleek ze de zus van de huisbaas te zijn en geen les te willen. Shit.

Geen student dus, maar ik had ’s morgens van een Amerikaanse gehoord dat er zo’n vijf kilometer verderop een waterval is. Voor alle zekerheid nog gevraagd of er écht water uit kwam. Ja … écht water ;-). Nu had ik dus even 2 uur om hem te bekijken. En … ’t was echt de moeite waard. Zie maar op de foto’s. Het was een hele klim, hij ligt zo’n 200 meter hoger en mijn hostel staat al op 1700 meter. Maaaaaar … dat was dus m’n eerste sportieve daad van de dag.

’s Middags had ik twee hele leuke studenten voor Office. Viel me nog mee, want vanwege de teachings is het hier eigenlijk vakantie. Aan het eind van de les begon het hier te onweren. En niet zo’n klein beetje. De bliksem is ingeslagen in de berg tegenover m’n hostel en dat was écht een immense knal. Leek wel een kanon.

Na de les, in de laatste minuutjes van de onweersbui, zat ik op m’n balkonnetje even een sigaretje te roken. Hoor ik me opeens een gesis en gespetter een eindje verderop in de straat. Een immense vonkenregen. Een heel huizenblok zonder licht. ‘k Snap er niks van … alles is hier zo goed geïsoleerd ;-). Na een half uurtje kwamen ze de electriciteitsdraden reparen (zie foto). Schijnt wel vaker te gebeuren.

Maar door die onweersbui realiseerde ik me ineens dat ik helemaal geen regenjas bij me heb. Hier heb ik die amper nodig, maar straks met het raften wel. Dus ik het dorp in. Nu weten jullie hoe lang ik ben. Inmiddels is ook bekend hoe lang die Indiërs zijn. En dan moet ik hier een jas vinden die ik dicht kan krijgen en dan nog steeds voorbij m'n ellebogen reiken. Maar … ik heb ‘m gevonden. Ik kon kiezen uit twee opties … DIE jas, of géén jas. Nou, dan DIE maar. Het is een echte, sportieve, trekkers-jas. Als ik hem aan heb krijg je het idee dat ik net over de Himalaya ben geklauterd. En dat was dus m’n tweede sportieve daad van vandaag.

Op zoek naar een regenjas kwam ik nog langs de huisarts van ’t dorp. Blij dat ik een tijdje terug naar het Hospitaal ben geweest. En verder heb ik weer even kennisgemaakt met m’n Internet-Hackers (zie foto).

Vanavond was er geen Internet-les omdat een groot aantal studenten niet kon. Morgenavond weer wel, en ik heb een paar heel leuke optie’s voor ze uitgewerkt hoe ze óók websites kunnen maken, maar dan veel simpeler.

Vanavond heb ik in de DrumStick (m’n diner-restaurantje) nog een heel leuk gesprek gehad met Helen, een Australische, en we hebben wellicht een nieuwe studenten-markt blootgelegd: Monks. De monniken hier gedragen zich iets anders dan dat wij in Nederland denken. Dat heb ik al ervaren in de bus hierheen. Ik dacht dat een boeddhistische monnik de hele dag zat te mediteren. Zich door elke volgende laag van gedachten heenworstelend totdat hij de Verlichting tegenkwam. De monnik in de bus ging inderdaad door alle lagen heen, totdat hij z’n mobieltje te pakken had. Ik was stomverwonderd. Paste zo NIET bij mijn monniken-idee. Hier is het gewoon heel normaal dat ze een mobieltje aan het oor hebben. Sterker nog, ik zie ’s avonds regelmatig monniken in gewone kleren ‘uitgaan’. Lijkt wel een soort van beroep i.p.v. roeping. Ze hebben ook geen eet-nap bij zich, want ze eten ’s avonds in de kloosters.

De teachings zijn in volle gang. Het sterft hier van de toeristen. Vaak heel ‘flower-power’ gekleed. Vanmiddag nog een man gezien met net zulk lang en wit haar als Sinterklaas, in een staart, met een lila jurk aan en allemaal kettingen om … machtig.

Nou, morgen eens kijken of ik wat Monks kan vangen. Zij willen namelijk graag wat meer van Internet weten om meer te lezen over Boeddha enzo. Kan ik ze mooi bij helpen.

Ik kreeg net een SMS-je dat Lindy veilig in Zambia is aangekomen en inmiddels bezig is met haar eerste “Lion walk”. Tsja … die beesten moeten ook uit, net als honden.

Welterusten
Geert