Dippie, Dal-lake, Alex Zöllner en Lindy
Door: Geert
Blijf op de hoogte en volg Geert
03 Oktober 2010 | India, Dharamsala
Zaterdag 2 en zondag 3 oktober
Net als vorig jaar heb ik ook nu, halverwege m’n reis, een dippie. Koorts, diarree en m’n geest is ook niet lekker. Vorig jaar ging ik toen een vrij weekend naar het strand in de buurt van Calcutta. Dit keer wilde ik op m’n vrije zondag naar een meer (het Dal-lake) hier vlakbij. In winkeltjes had ik diverse foto’s gezien, en het gaf me een beetje Efteling-idee met die zwanen-gondels. Ik keek er enorm naar uit en vanmorgen even wat fruit gegeten bij m’n TibetBol en daarna naar de taxi-standplaats. Rugzak mee met camera, een boek, drie bananen (tegen de diarree) en een WC-rol (voor ná de diarree) en een fles water. Na een klein kwartier waren we bij het Dal-lake. Nu weet ik niet wat “Dal” in het Hindisch betekent, maar waarschijnlijk “niet”. Het was een “niet”-meer. D’r zat geen water in. Wel 2 plasticen draken-boten á la de Efteling, maar die lagen dus gewoon op de bodem van het ‘meer’. Pats … ‘lucky feeling's gone’.
Ik liep maar gewoon langs het ‘meer’ en zag een bord “Dal-lake Paradise Restaurant”. Kwam m’n droom toch nog uit ;-). Ik heb even een foto gemaakt van het “Paradise”-terras. Daar ben ik maar gewoon aan een tafeltje gaan zitten en ik zou wel merken wat er kwam. In ieder geval was het er STIL en niemand die me iets kwam vragen waardoor ik weer in het engels moest praten. Even een dag van mezelf. Ik bestelde een kop koffie, pakte m’n laptopje met Internet-modem, want ik moest nog even wat regelen. Zet de knop van dat ding aan … niks, accu leeg. Okay God, je bent hartstikke helder. Vandaag is dus NU!! Vandaag is niet de afgelopen 3 weken, en ook niet de komende 2 weken … vandaag is doodgewoon NU.
En door die gedachte, de stilte, het zonnetje en het uitzicht over een Himalaya-vallei, begon alle drukte in m’n hoofd stil te vallen. In Nederland was ik een paar maanden geleden begonnen in het boek “Bevroren Boeddah, gesmolten licht”. In dat boek beschrijft Alexander Zöllner zijn reis van 'gedienstig carrière-maker' naar z'n eigen ware bron van geluk. Al lezend kwam de rust die ik in het jaar vóór deze reis had, gewoon weer terug. Eerst nog hakkelig, maar na een paar uur kon ik weer gewoon de betrekkelijkheid van dit alles zien. Ik ben hier om betrokkenheid en kennis te brengen. Zij zijn hier om het aan te pakken. Zo simpel. Ik ben van het brengen, zij van het halen. Wil je het niet ... prima, take it or leave it, geen oordeel. Ik kan niks veranderen. Ik kan alleen wat brengen. Ik dacht tegelijk ook aan die 30 á 40 studenten die het wél wilden halen. En dat blijft dus ook m'n missie voor de komende twee weken. Gewoon ... "brengen", niks meer en niks minder. M'n geest is weer rustig. Zo ook m'n ingewanden en de koorts is weg.
Toen ik zo'n 3 uren had zitten lezen, met veel "van mie of kiek'n", kreeg ik een SMS-je van Joost dat Lindy's cadeautje toch op tijd binnen was gekomen. Dat was dus wat ik een paar uur geleden had willen regelen over Internet ;-). Zelfde 'toeval' als die 170-euro van 19 september!?
Na zo'n uur of 5 was de rust weergekeerd. Ik belde m'n taxi-sjoof van die morgen dat'ie me weer op kon pikken. Heb nog wat foto's van het Dal-lake gemaakt en ging zitten wachten op m'n taxi. Terwijl ik daar zat namen een paar jonge mannen een ChuchChuck (zie foto) terug naar Dharamsala en vroegen me of ik mee wilde rijden. "No thanks, I know the road and prefer to wait for a real car". Een beetje spijtig gaven ze me groot gelijk. Dapperheid is één ding, de dood vol in de ogen kijken is heel wat anders.
Even wat reacties afhandelen:
Coby!!
Dus jij wilt graag mooi weer in Appelscha? JIJ begon over het weer!!! IK niet!!! Eerlijk gezegd (gna, gna, gna) ... het is hier vaak SCHITTEREND weer (zie foto 8). Ongeveer 23 graden. De regen is zo'n beetje gestopt. Ik heb even een foto gemaakt tijdens één van de heldere dagen. Niet altijd, maar meestal kun je kilometers ver kijken, terwijl je in een zalig, droog zonnetje zit. Ik probeer hier wel een pastic zak te vinden om d'r wat van mee te nemen, maar ik garandeer niks.
Karin!!
Leuk om je weer te 'spreken'. Ik heb Jos gevraagd om binnenkort weer even een stukje op IVnet te zetten. De organisatie aan wie ik m'n spulletjes overdraag, en ook vanuit Nederland ga steunen, is VolunteerTibet. Lhakpa werkt keihard om op non-profit basis de gevluchte Tibetanen te helpen. Hij verdient gewoon alle steun. De organisatie-graad is hier 'niet zo hoog' (understatement). De 're'-organisatie-graad daarentegen wel. Doen we gewoon elke dag ;-). Het klopt dat ik hier iets doe wat in lijn ligt met m'n werk, maar dat heeft als nadeel dat ik het 'te goed' wil doen, en juist dat heeft me de laatste paar dagen genekt. OK, ik heb nu dus de oplossing gevonden ... 'gewoon brengen' en NIET veranderen. Dikke knuffel terug en de groetjes aan Wisnu.
Lin!!
Wat betreft de teachings van de Dalai Lama. Een paar jaar geleden was hij in Nederland en ik heb toen een lange TV-uitzending gezien waarin hij sprak met Nederlandse studenten. Misschien had hij toen z'n dag niet, maar mijn respect voor hem is toen knap minder geworden. Nu schrijf jij dat er mensen zat zijn die wel een 'moord' willen doen om hem te horen. Nou ... dan zijn die mensen geen grote rekenwonders. Gisteren heb ik uitgerekend dat je voor € 649,57 alle 4 dagen aanwezig kunt zijn. En dat is dan incl. vliegreis over Istanboel (wél in de buurt van de gate wachten, anders wordt het 100 euri duurder), incl. busreis naar Dharamsala PLUS uitgebreide rugmassage na de bus PLUS zéér scherp geprijsde kloosterkamer op basis van halfpension (vegetarisch), 4 entree-kaartjes en als bonus een FM-radiotje. Waarom in de wereld zou je een moord plegen?? De meeste mensen kunnen 't gewoon pinnen.
Lindy is vanmiddag om 16:30 uur vertrokken vanaf Schiphol. Via Johannesburg naar Zambia. Twintig jaar geleden mocht ze met haar step niet verder dan het bruggetje, morgen zit ze in d'r uppy in Livingstone. Gaat allemaal wel hard hé? Heel benieuwd naar haar eerste verslagen op linnepingaatafrikain.waarbenjij.nu.
De rust in m'n hoofd is weer terug. Ik ga lekker eten.
Fijne zondag verder en tot morgen, (en ik hoop écht, vanuit m'n hart, dat het bij jullie net zo lekker zonnig wordt als hier ... ;-) )
Groetjes,
Geert
Net als vorig jaar heb ik ook nu, halverwege m’n reis, een dippie. Koorts, diarree en m’n geest is ook niet lekker. Vorig jaar ging ik toen een vrij weekend naar het strand in de buurt van Calcutta. Dit keer wilde ik op m’n vrije zondag naar een meer (het Dal-lake) hier vlakbij. In winkeltjes had ik diverse foto’s gezien, en het gaf me een beetje Efteling-idee met die zwanen-gondels. Ik keek er enorm naar uit en vanmorgen even wat fruit gegeten bij m’n TibetBol en daarna naar de taxi-standplaats. Rugzak mee met camera, een boek, drie bananen (tegen de diarree) en een WC-rol (voor ná de diarree) en een fles water. Na een klein kwartier waren we bij het Dal-lake. Nu weet ik niet wat “Dal” in het Hindisch betekent, maar waarschijnlijk “niet”. Het was een “niet”-meer. D’r zat geen water in. Wel 2 plasticen draken-boten á la de Efteling, maar die lagen dus gewoon op de bodem van het ‘meer’. Pats … ‘lucky feeling's gone’.
Ik liep maar gewoon langs het ‘meer’ en zag een bord “Dal-lake Paradise Restaurant”. Kwam m’n droom toch nog uit ;-). Ik heb even een foto gemaakt van het “Paradise”-terras. Daar ben ik maar gewoon aan een tafeltje gaan zitten en ik zou wel merken wat er kwam. In ieder geval was het er STIL en niemand die me iets kwam vragen waardoor ik weer in het engels moest praten. Even een dag van mezelf. Ik bestelde een kop koffie, pakte m’n laptopje met Internet-modem, want ik moest nog even wat regelen. Zet de knop van dat ding aan … niks, accu leeg. Okay God, je bent hartstikke helder. Vandaag is dus NU!! Vandaag is niet de afgelopen 3 weken, en ook niet de komende 2 weken … vandaag is doodgewoon NU.
En door die gedachte, de stilte, het zonnetje en het uitzicht over een Himalaya-vallei, begon alle drukte in m’n hoofd stil te vallen. In Nederland was ik een paar maanden geleden begonnen in het boek “Bevroren Boeddah, gesmolten licht”. In dat boek beschrijft Alexander Zöllner zijn reis van 'gedienstig carrière-maker' naar z'n eigen ware bron van geluk. Al lezend kwam de rust die ik in het jaar vóór deze reis had, gewoon weer terug. Eerst nog hakkelig, maar na een paar uur kon ik weer gewoon de betrekkelijkheid van dit alles zien. Ik ben hier om betrokkenheid en kennis te brengen. Zij zijn hier om het aan te pakken. Zo simpel. Ik ben van het brengen, zij van het halen. Wil je het niet ... prima, take it or leave it, geen oordeel. Ik kan niks veranderen. Ik kan alleen wat brengen. Ik dacht tegelijk ook aan die 30 á 40 studenten die het wél wilden halen. En dat blijft dus ook m'n missie voor de komende twee weken. Gewoon ... "brengen", niks meer en niks minder. M'n geest is weer rustig. Zo ook m'n ingewanden en de koorts is weg.
Toen ik zo'n 3 uren had zitten lezen, met veel "van mie of kiek'n", kreeg ik een SMS-je van Joost dat Lindy's cadeautje toch op tijd binnen was gekomen. Dat was dus wat ik een paar uur geleden had willen regelen over Internet ;-). Zelfde 'toeval' als die 170-euro van 19 september!?
Na zo'n uur of 5 was de rust weergekeerd. Ik belde m'n taxi-sjoof van die morgen dat'ie me weer op kon pikken. Heb nog wat foto's van het Dal-lake gemaakt en ging zitten wachten op m'n taxi. Terwijl ik daar zat namen een paar jonge mannen een ChuchChuck (zie foto) terug naar Dharamsala en vroegen me of ik mee wilde rijden. "No thanks, I know the road and prefer to wait for a real car". Een beetje spijtig gaven ze me groot gelijk. Dapperheid is één ding, de dood vol in de ogen kijken is heel wat anders.
Even wat reacties afhandelen:
Coby!!
Dus jij wilt graag mooi weer in Appelscha? JIJ begon over het weer!!! IK niet!!! Eerlijk gezegd (gna, gna, gna) ... het is hier vaak SCHITTEREND weer (zie foto 8). Ongeveer 23 graden. De regen is zo'n beetje gestopt. Ik heb even een foto gemaakt tijdens één van de heldere dagen. Niet altijd, maar meestal kun je kilometers ver kijken, terwijl je in een zalig, droog zonnetje zit. Ik probeer hier wel een pastic zak te vinden om d'r wat van mee te nemen, maar ik garandeer niks.
Karin!!
Leuk om je weer te 'spreken'. Ik heb Jos gevraagd om binnenkort weer even een stukje op IVnet te zetten. De organisatie aan wie ik m'n spulletjes overdraag, en ook vanuit Nederland ga steunen, is VolunteerTibet. Lhakpa werkt keihard om op non-profit basis de gevluchte Tibetanen te helpen. Hij verdient gewoon alle steun. De organisatie-graad is hier 'niet zo hoog' (understatement). De 're'-organisatie-graad daarentegen wel. Doen we gewoon elke dag ;-). Het klopt dat ik hier iets doe wat in lijn ligt met m'n werk, maar dat heeft als nadeel dat ik het 'te goed' wil doen, en juist dat heeft me de laatste paar dagen genekt. OK, ik heb nu dus de oplossing gevonden ... 'gewoon brengen' en NIET veranderen. Dikke knuffel terug en de groetjes aan Wisnu.
Lin!!
Wat betreft de teachings van de Dalai Lama. Een paar jaar geleden was hij in Nederland en ik heb toen een lange TV-uitzending gezien waarin hij sprak met Nederlandse studenten. Misschien had hij toen z'n dag niet, maar mijn respect voor hem is toen knap minder geworden. Nu schrijf jij dat er mensen zat zijn die wel een 'moord' willen doen om hem te horen. Nou ... dan zijn die mensen geen grote rekenwonders. Gisteren heb ik uitgerekend dat je voor € 649,57 alle 4 dagen aanwezig kunt zijn. En dat is dan incl. vliegreis over Istanboel (wél in de buurt van de gate wachten, anders wordt het 100 euri duurder), incl. busreis naar Dharamsala PLUS uitgebreide rugmassage na de bus PLUS zéér scherp geprijsde kloosterkamer op basis van halfpension (vegetarisch), 4 entree-kaartjes en als bonus een FM-radiotje. Waarom in de wereld zou je een moord plegen?? De meeste mensen kunnen 't gewoon pinnen.
Lindy is vanmiddag om 16:30 uur vertrokken vanaf Schiphol. Via Johannesburg naar Zambia. Twintig jaar geleden mocht ze met haar step niet verder dan het bruggetje, morgen zit ze in d'r uppy in Livingstone. Gaat allemaal wel hard hé? Heel benieuwd naar haar eerste verslagen op linnepingaatafrikain.waarbenjij.nu.
De rust in m'n hoofd is weer terug. Ik ga lekker eten.
Fijne zondag verder en tot morgen, (en ik hoop écht, vanuit m'n hart, dat het bij jullie net zo lekker zonnig wordt als hier ... ;-) )
Groetjes,
Geert
-
03 Oktober 2010 - 15:22
Keith :
Hi Geert. Fantastic pictures. Sorry to hear that you were not feeling your best. The computer translates everything so I can read it all.Our sunday is just starting. We have to read the previous days travel to see what we have missed. -
03 Oktober 2010 - 15:48
Wilma:
Hi Geert, Keith meant to say now that we, 'know what we are doing' we have to read the previous days to see what we have missed. What a different culture and way of life to experience. Amazing!! We were WOWED when the computer translated everything, it's great! We're really looking forward to, 'living along with you'. We pray for God's protection to surround you in all you do. Bye for now. Love, Keith and Me -
03 Oktober 2010 - 17:43
Martin:
Bedankt voor je harte wens mbt het weer hier in Nederland! 'T was fantastisch! 25C, ga zo door! -
06 Oktober 2010 - 12:19
Désirée:
Niks alleen 'brengen'. Bovenstaand enigszins filosofisch verhaal staat vol met 'gehaalde'- ik zou liever zeggen 'gekregen', mogelijk 'bevochten', inzichten. En dat (nog) zónder 'teaching'!
Fijn dat er eindelijk eens een paar dagen wat meer zon en (derhalve ook) schaduw te zien is op je foto's. Ik zou niet zo veel zonder kunnen, en al helemaal niet als het wèl heel warm is..... -
10 Oktober 2010 - 11:46
Karin:
Ik zit hier heerlijk in een zonovergoten tuin te genieten van de herfstzon en een blauwe lucht. Ik herken je volle hoofd en al die niet aflatende gedachtenstroom. Ik heb het ook op het moment, wardoor ik weer slecht slaap. Alles is zeker zeer relatief. Het halen en brengen verhaal ligt inderdaad niet zo simpel.Bij jou ligt waarschijnlijk ook een heleboel kennis over machtsverschillen, morele opvattingen over arm en rijk en wat je als mens daarmee zou moeten. Het is ze vraag of men daar in Dharamsala al zover over nagedacht heeft. Het is zeker niet bevochten zoals onze voorouders het voor ons hebben gedaan. Het collectief bewustzijn ligt daaron waarschijnlijk ook op en ander niveau. Als ik het fout heb moet je het maar zeggen. Ben benieuwd waarom je niet zo'n hoge pet ophebt van de Dalai Lama. De bewondering van mensen heeft nogal verschillende redenen geloof ik. Zijn grote spirituele persoonlijkheid en kennis bijvoorbeeld. Maar ik kan die bewondering zelf ook niet zo volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
