Jacques, computershop en doet’ie het of doet’ie he

Dinsdag 21 september

Vanmorgen dus ontbeten bij de TibetBol mét een Franstalige Belg: Jacques. Hij is gepensioneerd en woont drie maanden per jaar in Luik en de overige maanden ergens in Azië. Nu dus even een paar maanden in Dharamsala. Was interessant en uiteindelijk heb ik hem op weg geholpen naar een telefoonwinkel waar ze ook Internet-modempjes verkopen. Toen kreeg ik haast want om 12:00 uur had ik afgesproken in onze classroom met iemand van het TYC voor de Internet-aansluiting.

Die aansluiting deed het dus niet, maar dat wist ik al. Twee jaar geleden was hij al gedeactiveerd, maar alle spullen waren wel blijven staan. Er werd iemand van de provider opgetrommeld om het weer te activeren. Ondertussen gingen Lhakpa en ik naar een paar ‘computerwinkels’ om een wireless-router te kopen. Dus niet te vinden. We moesten uiteindelijk met een taxi ca., 30 minuten rijden om bij een winkel te komen waar ze er maar liefst 2 hadden. We konden dus kiezen. De ene wilde ik persé niet, die zou alleen maar storen op ons netwerkje. De andere was een gok, maar goed … we konden niet anders. Dus weer terug naar de classroom. Ondertussen was de techneut geweest en had het spul weer geactiveerd Alles zou het weer doen … o ja?? … nou, dat heb ik wel vaker gehoord. Nee dus … geen website te vinden. Telefonisch hebben die techneut en ik het toch aan de praat gekregen.

Hoera … een website, en nog één, en nog één … en toen niet meer, en na 3 minuten weer wel, en na nog eens 2 minuten … shit, weer niet.. This is India mén!!!. En zeker in de buurt van de Dalai Lama: “ ’t is wat het is, keep smiling” ;-)

Maar jaha … hoe ga ik nu Internet-lessen geven met zo’n gammel spul. Bovendien … hoe moest ik nu dat wireless router er tussen plaatsen? Als het niet werkt met de router ertussen, lag het dan aan mij, m’n PC, m’n router, router-settings, de kabels, of was gewoon Internet ff uit de lucht??

Ik ben d’r tot vanavond 8 uur mee bezig geweest. Werd dus ook knap chagrijnig en heb uiteindelijk de techneut door Lhakpa laten bellen om morgenochtend langs te laten komen. ‘t Is ook een Tibetaan, woont hier vlakbij, en hij komt morgenochtend. Dusssss … to be continued.

Onder het eten heb ik wel weer een paar ideeën opgedaan, en morgen zullen we er wel uitkomen. Ik weet inmiddels een alternatief. Daarna gewoon weer van m’n heerlijke eten genoten.

Ik heb wel een paar foto’s gemaakt vandaag. Een paar koeien op straat, een meterkastje … ook op straat (ongeveer) en de computerwinkel waar we de router hebben gekocht. Let wel, dus de grootste hier in een omtrek van 30 minuten met de auto.

Een laatste dingetje moet ik nog wel even melden … de Tibetaanse gezinnen gaan heel erg hetzelfde met elkaar om als wij in Nederland. Tegenover m’n hotel zit een basisschool en de kinderen worden weggebracht en opgehaald door hun ouders. Heel vaak door vader én moeder samen. Het is altijd een leuk gezicht om naar te kijken, ze gaan heel erg close met elkaar om. Hoe totaal anders dan in Calcutta vorig jaar.

Nou … morgen weer verder met de Internet-aansluiting en de verdere inrichting van het klaslokaal. Eigenlijk zijn we zo’n beetje klaar … naast een stabiele Internet.

Welterusten,
Geert