VW-wielen, Prima deal en glibberige straatjes

Zondag 19 september

Voor wie het nog niet weet: Joost en ik hebben een leuke handel in winterbanden ;-). We verkopen losse autovelgen, losse banden en met name komplete wintersets (dus velgen mét winterbanden). Da’s een heel leuke handel … technisch en af en toe houden we er best wel wat aan over. Gisterenavond kreeg ik van Joost een SMS-je dat hij ‘out-of-the-blue‘ een komplete Volkswagen-set had verkocht. Ik had die set zo’n 3 weken geleden bij ’toeval’ gekocht en uiteindelijk heb ik er nu 170 euro aan overgehouden. Ik noem dat allemaal omdat die 170 euro een stukje lager weer terugkomt.

Vanmorgen m’n gebruikelijke ontbijtje bij de TibetBol en daarna met Lhakpa de outlines van de cursussen helemaal doorgesproken. Lhakpa is er net zo enthousiast over als ik. Het is exact wat de bedoeling is. We hebben veel meer doorgesproken dan alleen de outlines. Ook heel veel over de impact die het moet krijgen op de Tibetaanse vluchtelingen. Elke vorm van opleiding is zo welkom hier. De Tibetanen kunnen nét de eindjes aan elkaar knopen en er zijn wel een paar opleidingsbedrijfjes hier, maar die zijn onbetaalbaar voor de vluchtelingen. En juist voor hen is computerkennis van zoveel belang. Niet alleen om contact te houden met hun familie in Tibet, maar ook om meer kansen op een betaalde baan te creëren. Lhakpa en meneer Rigzin (van Tibetan Youth Congres) zijn dus constant op zoek naar mogelijkheden om computergebruik te stimuleren.

In mijn outlines had ik ook aangegeven wat er aan spullen nodig is om computerlessen te geven. Een klaslokaal is bijvoorbeeld wel handig ;-), en computers, netwerkje, Internet, schoolbord, studenten en dus ook een demonstratie-computer met een grote monitor, een printer en een geluids-systeempje. Dat laatste is handig om instructie DVD's e.d af te spelen. Ook heb ik ca. 10 DVD's bij me, o.a. Earth, Gandhi, een aantal NationalGeographics-uitzendingen, Ice-Age, de 4 Muzzy-taalcursus-DVD's etc. Dat had ik vorig jaar in Calcutta ook en zo'n bioscoopje was een groot succes. Lhakpa (i.s.m. TYC) kunnen voor alles zorgen behalve die laatste drie dingen: grote monitor, geluids-systeem en printer. Het is er niet, 't is niet te lenen en er is geen geld voor. Ik heb voorgesteld dat ik die drie dingen zou doneren mits de spullen ALLEEN gebruikt zouden worden voor niet-commerciële computercursussen. Ik wil namelijk niet de beurs gaan spekken van een paar 'happy few'. Lhakpa was compleet overdonderd dat zijn droom (én die van TYC) uit zou komen. We hebben nu afgesproken dat ik de spullen betaal en ze pas één dag voor mijn vertrek overdraag aan een vrijwilligersorganisatie met een ideële grondslag. Maakt mij niet uit of dat nou VolunteerTibet of TYC of nog een ander is. In de komende weken kom ik er wel achter wat de minst-commerciële organisatie hier is.

Dus Lhakpa trommelde een vriend met een auto op. De dichtstbijzijnde computerwinkel was 40 minuten rijden ;-). Voor mij was het een machtige middag want ik heb meteen heel veel van de omgeving gezien. En die IS mooi. Ik zit hier aan de voet van de Himalaya, dus overal snelstromende beken met watervalletjes. Machtig. Een beetje Zwitserland-idee. Bij dat shopje kochten we een 20-inch LCD-monitor, een HP-inkjetprinter én een 2.1 geluids-systeempje (2 speakertjes met een sub-woofer). Na wat heen en weer dealen, kwam de prijs uit op 10.700 rupees. En als je dat omrekent naar euro's, dan is dat ... 170 euro. Ik had het kippenvel op m'n armen. Gisterenavond out-of-the-bleu 170 euro ontvangen, vandaag exact datzelfde bedrag besteedt aan dit doel. 'Toeval' of 'synchroniciteit van gebeurtenissen'. 't Maakt mij niet uit wat jij gelooft, ik heb veel met het laatste.

Wij dus die drie dozen ingeladen en terug naar het hotel. Vlak voor het eten heb ik het spul uitgestald op m'n bed en aangesloten. Ik heb even een foto gemaakt en bij dit reisverslag geplaatst. Ondertussen is Lhakpa bezig met een proposal voor meneer Rigzin (TYC) en ook met een agreement tussen hem en mij over het doel van de computercursussen (en dus de monitor etc.): ideëel i.p.v. commercieel.

Het eten was wéér fantastisch. Dit keer nogal duur ( € 4,27) maar dat kwam door die driekwart liter export-bier ;-). Ach ... zo af en toe moet je jezelf eens even kietelen. Toen moest ik nog even whisky en een WC-borstel kopen, dus het centrum in. Helaas ... het had geregend dus de straten waren nat. Nu lopen de straten hier óf naar beneden óf naar boven, en tijdens een buitje heb je meteen een riviertje op straat. Door alle koeien- en hondenpoep wordt het dus spekglad. In het deel van het stadje waar ik zo af en toe kom, lopen bij elkaar zo'n 20 koeien op straat. Geeft dus ook regelmatig files op deze éénbaans weggetjes. Wel een leuk gezicht ... zo'n stomme koe die een toeterende auto staat aan te loeren met een blik van “Hee man, doe normaal man”.

Morgen wordt weer een leuk dagje, dan gaan we het klaslokaal inrichten. De eerste cursus, als pilot, is geplanned voor donderdag. In de laatste twee weken dat ik hier ben willen we elke cursus minimaal 2 (liefst 3) keer gegeven hebben. De beginnerscursus zelf 4 keer. Lhakpa zorgt ervoor dat er ook een aantal teachers meedraaien, zodat die het voort kunnen zetten als ik weer terug ben in Nederland.

Nou ... ik ga nog even een paar mailtjes afhandelen en daarna een lekkere whisky drinken (in een glas want die heb ik vanavond ook kunnen kopen).

Een fijne werkweek iedereen want het weekend zit er weer op,
Geert