Film vol hoop en een Australiër …

Vanmorgen heb ik een goeie lijn gevonden in het Engels (eindelijk!!!). Ik vertelde al eerder dat bij de leerlingen het niveau van de engelse taal gewoon veels te laag ligt om het over zinsontleding (onderwerp, gezegde, etc) te hebben. Ze leren hooguit een kunstje van ons en dat zijn ze na drie dagen alweer kwijt. Daarom ging ik liever over op de krantenartikeltjes om die woordenschat omhoog te krijgen. Vanmorgen een beetje paniek bij mij … want ik had twee krantjes gekocht voor in de trein. In geen van de 2 krantjes een leuk artikeltje. Tsja … en nou??? Gelukkig staat er in de ‘school’ een kast met ‘leermiddelen’ (stel je er niet teveel bij voor) en in die kast vond ik een boek van niveau 4. Gewoon simpele zinnetjes met invuloefeningen. Wanner gebruik je wél een ‘s’ in ‘boys’ en wanneer niet. Hé, hé … ik had ze. Dit is het niveau van hun Engels. Zelfs de ‘minste’ leerling deed mee. Ze begreep het!!!! Wat een overwinning, we waren allebei even blij. En ze werd steeds trotser op zichzelf naarmate ze weer een veer in d’r kont kreeg. Ik had gewoon met haar te doen: “Meid, wat hebben we je aangedaan in de afgelopen maanden?”. Eindelijk kon ze binnen haar kennis blijven en ze werd met de 10 minuten enthousiaster. Voor haar natuurlijk wel heel sneu dat een volgende vrijwilliger misschien weer met zinsontleding verder gaat. Moet gewoon een ellende zijn voor die kinderen. Elke drie, vier weken wéér een andere docent. En stel je eens voor: … iemand die heel goed is in wondverzorging, moet uit gaan leggen dat (a+b)^2 hetzelfde is als (a^2 + 2ab + b^2). En geloof me … dit is het begin van Grade 7. Pia moet in haar Grade 8 de Hoogste Gelijke Overeenkomst zien te vinden uit 3(a-b)^3 en a^2+16ab^6 en a(b^3 + a^2)^3. Daarom heeft ze gewoon ook een docent nodig voor wie dit dagelijkse kost is én die het leuk vindt. Volgens mij kun je alleen al om die laatste reden zo’n 95% van de vrouwen afschrijven., en het merendeel van de vrijwilligers is vrouwen. Bobby vindt 1 + 1 al moeilijk. Subhamita heeft wel Univeristy-niveau maar in de Alpha-kant en niet in Science. Daarom gun ik het die meid ook zo dat ze zometeen door een paar professionals begeleid wordt. Vandaar dat studiefondsje. Kom ik trouwens in de komende dagen nog op terug.

Een ander dingetje, heel leuk, is dat ik een paar weken geleden bij Flurrys was en heel spontaan in gesprek kwam met een blank iemand. Da’s redelijk uitzonderlijk hier, bijna alles is donker (onthouden Lin!!!). Bleek gaandeweg een Australiër te zijn. Was een heel leuk gesprek. Hij vertelde van alles over zijn plannen voor z’n India-trip, en ik van alles over mijn werk als vrijwilliger. Dit weekend gingen Alice en Shana dus naar Darjeeling, zo’n 800 kilometer naar het noorden, en kwamen daar in een cafeetje in gesprek met een blanke. Zij vertelden hetzelfde verhaal over CRAWL en vrijwilligerswerk als ik. Zegt in één keer die blanke: “I met a guy in Kolkata, who is doing the same thing. Do you know him??”. Was ik dus. Klein wereldje hé?

Vanavond hebben we Born into Brothels laten zien. De kijkertjes waren er stil van. Ze begrijpen dat zij én de personen in de documentaire heel erg hetzelfde leven leiden én dezelfde kansen krijgen. Ik heb zelf ook weer een tijdje meegekeken en kwam erachter dat Calcutta daar heel erg goed (‘as is’) in beeld kwam. Het lawaai, de immense drukte, de viezigheid, de menselijkheid, … You name it, it’s in the movie. Gaan Gerry, Lindy, Joost en ik binnenkort even met z’n vieren bekijken. Is zóóó de werkelijkheid. Als meer mensen hem willen zien … geef me dan even een seintje.

De laserbeam van de DVD-speler van dé CRAWL-computer is kapot (we hebben er één). Dus ik gebruik steeds m’n laptop om films af te spelen. Ik heb een 2.1 sound-systeempje gekocht en het gaat prima. Maar ik moet dus steeds m’n laptop meenemen, en die gaat een keer kapot tijdens de treinreis of wordt een keer gejat. Ik heb Subhamita beloofd om de CRAWL-computer helemaal klaar te hebben voordat ik wegga. Dus een nieuwe DVD-speler erin, de virussen eruit, en zo nog een paar tuning-dingetjes. Ik heb Joy (één van de drie talentjes) uitgenodigd om mee te kijken terwijl ik die PC aan het tunen ben. Joy wil persé PC-specialist worden.

Gisteren schreef ik dat Dharamsala en Darjeeling bij elkaar in de buurt liggen. Nou … da’s niet waar. Ze liggen allebei aan de grens met Nepal, maar Nepal is ook heel groot. Ik schat dat er zo’n 1.000 kilometer tussen ligt. Ik zal proberen voortaan wat minder onwaarheid te spreken (maar garantie totaan de deur).

Gisterenavond schreef ik in m’n weblog dat we volgende week woensdag het farewell-diner van Shana en mij hebben. Toen begon ik me plotseling te beseffen hoe de tijd gevlogen is. Bijvoorbeeld … ik schrijf dit dagverslag op vrijdagavond. Volgende week om deze tijd lig ik weer in m’n eigen bed (waarschijnlijk met de hond op het kussen naast me). Overigens schijnt Arie-2 (m’n kanarie) inmiddels aan het hemelen te zijn. Joost schijnt er inmiddels ook prima mee te kunnen leven dat z’n vader weer onder hetzelfde dak komt te wonen. En zaterdag 31 oktober gaan we met z’n vieren lekker uit eten bij De Babbel (voor familie en vrienden: waar Gerry en ik ook ons 25-jarig huwelijksfeest hebben gehouden).

Er is morgen alweer een festival, maar nu voor de helft van de stad. De Hindi’s (niet de Bengali’s) hebben morgen een ‘goddelijke’ feestdag. Er is morgen (za.) dus géén school. Als je ziet hoeveel goden die Hindi’s hebben, dan vraag ik me af of er überhaupt nog wel school is voordat ik weer terugvlieg. Bovendien hebben de Bengali’s dus een aantal andere goden. Die leerlingen zijn dus de andere helft van het schooljaar vrij. Geen wonder dat die docenten hier zo onderbetaald krijgen … ze werken blijkbaar amper.

Ik heb Alice vanmorgen een dikke knuffel gegeven toen ze in de taxi stapte. Jammer dat ze weg is, maar we zoeken elkaar in december of januari op. Het is zo machtig mooi om die band op te bouwen met de andere vrijwilligers. Iedereen dezelfde ervaringen … alleen op een ander tijdstip. Ons engels was ruim voldoende om ons goed te redden, maar het was ook heerlijk om af en toe weer eens in het nederlands te kunnen beppen. Tsja … de eerstvolgende nederlander is dus Joost. Alhoewel … misschien komt Lindy wel mee? Kyra in ieder geval, maar die blaft alleen (dus dan maakt de taal niet uit) … en Arie-2 is dood.

Ik ga slapen. Heb 3 whisky’s op maar hoef morgen pas om 12 uur in Khardah (de vrouwelijke-vrijwilligers flat) te zijn. Heerlijk!!! Uitslapen tot half elf (Igrid!! Let je ff op).

Geert

Morgen weer wat reacties op reacties.