Enthousiasme over de DVD's en de 'Times of India'

Alice en Shana zitten nog in Darjeeling en komen pas morgenochtend (do.) om 5 uur 'thuis'. Vandaar dat ik vanmorgen 7 leerlingen alleen les moest geven. Als je nu bedenkt dat elke leerling in z'n eigen hoofdstuk (en soms zelfs in z'n eigen boek) bezig is, dan snap je dat het geven van wiskunde op die manier een soort van Simultaan Schaken is. Zeker als je de lesstof van de hogere leerjaren bekijkt, is dat onmogelijk (althans, voor mij). Vandaar dat ik vanmorgen 2 leerlingen gewoon wiskunde-huiswerk heb opgegeven, de 2 jongste leerlingen heb uitbesteed aan Puja voor een Engelse les en toen had ik er nog 3 over. Ik heb ze alledrie een artikel uit de 'Times of India' van gisteren gegeven.

De oudste van de drie (Pia) heb ik een artikel gegeven over een voorstel van een soort 'HBO-raad'. Dat council pleit voor een hoger instromingsniveau naar de science-colleges. Is voor Pia van belang omdat ze over 3 jaar wellicht met dat hogere niveau te maken krijgt. De andere twee leerlingen heb ik samen een leuk artikel over giraffes gegeven. Ik had aan alle drie leerlingen gevraagd om hun artikel eerst goed te lezen en daarna de onbekende woorden te onderstrepen. Och arme ... een kwart van beide artikelen was onderstreept.

Aan Pia heb ik daarna gevraagd of ze een Engels/Bengali woordenboek heeft. Die heeft ze inderdaad en dat is een wonder, want ze zijn zó arm dat als het wél geld kost, maar géén eerste levensbehoefte is, dan gaat het al bijna niet door. Geeft dus ook een beetje aan hoe haar ouders haar steunen. Afijn, ik heb dus aan Pia gevraagd om als huiswerk elk onderstreept woord op te zoeken in haar woordenboek en dat ze morgen aan Alice (of mij) in grote lijnen uitlegt wat de strekking is van het artikel. Vergeet niet dat ze pas 3 jaar geleden voor het eerst een engels woordje kreeg te leren.

De andere twee leerlingen, met het giraffe-artikel, lazen braaf hun zinnetjes, spelden elk moeilijk woord en gaan gewoon gestaag door met lezen. Maar als je ze vraagt wat dat ene zinnetje nu precies betekende, kijken ze je met grote, bruine ogen aan. Geen flauw benul. Zodra een woord ook maar iets minder bekend is, kennen ze het niet. Ondertussen moeten ze op school wél engelse zinnen ontleden (onderwerp, gezegde, etc.). Ze leren dus een paar kunstjes, maar hebben totaal geen woordenschat. Toch zitten ze allebei in Grade 7 (ons groep-9 niveau). Het 'public school'-niveau is gewoon te laag. Bovendien wordt hier op TV, net als in Duitsland, elk stukje engels na-gesynchroniseerd door de commerciële omroepen (het gros dus) en zijn alle liedjes op de radio in Hindi of Bengali. De overheid promoot het engels wel door engels te propageren als derde taal, maar dat is beperkt tot wat kreten. Daarom vind ik die DVD's en Muzzy zo belangrijk. Terwijl ze naar een mooie film kijken, glijdt dat engels meteen mee naar binnen.

Want dat ze enthousiast zijn over de films, da's nu onderhand wel duidelijk. Wij, de vrijwilligers, maken er ook echt een bioscoopavondje van. Met Fanta, Mango-sapje, sweets, chippies. Nou, ons publiek kan niet wachten op 5 uur 's middags, want dan begint de volgende voorstelling. Mooiste kleren aan (iedere avond hetzelfde dus) en genieten. We hadden met een paar begeleiders naar stukken van 'Gandhi in het Engels' gekeken, maar dat bleek te moeilijk en dan ging de boodschap compleet verloren. Die film heb ik dus afgelopen zaterdag in de Hindi-versie gekocht. Maar de makkelijker films (bijv. Earth) zijn gewoon in het engels. Tot en met mijn laatste avond hier, zit ik achter de 'filmknoppen'. Alleen de zaterdagavond ben ik 'vrij'. Maar ik doe het met veel plezier. Als ze graag een film nóg een keer willen zien, draaien we die op die zaterdagavond.

Maandag of dinsdag gaan Ireen en ik met een tour langs de 5 clinics van Calcutta Rescue. Ik ben heel erg benieuwd. Tot nog toe heb ik een goed gevoel over hun organisatie. Ireen wilde heel graag mee. De andere dag van ons weekend (ma. of di. dus) gaan Ireen en ik naar het Indian Museum en nog naar een paar winkeltjes die ik ken en waar we allebei graag (nog) eens wat willen snuffelen. Ireen is gewoon een heel leuke meid en eigenlijk net zo praktisch / nuchter / spontaan als Alice. Ik mag ze allebei graag en verder niks, want Ireen is nog jonger dan Lindy.

Ik vond die tijd in Digha heerlijk, maar hij had wel het nadeel dat ik veel aan thuis dacht én dat ik een stevige dreun kreeg toen ik weer in Calcutta kwam. Mark had me gelukkig al gewaarschuwd. Anderzijds heb ik er lekker bij kunnen slapen en was vanmorgen vóór de wekker wakker. Toen kwam er vandaag een heel leuke dag die eigenlijk omvloog, en dan denk je dus helemaal niet meer aan thuis. En 't is allemaal prima nu. Ik heb een nieuwe fles whisky gekocht, bij Flurrys lekker een club-sandwich Non-Veg gegeten in plaats van een curry-diner in de Lodge en zit weer lekker in m'n vel.

Morgen is Alice weer terug (vrijdag is ze vertrokken) en morgenavond gaan we dus met z'n vijven naar de Pinguin Inn. Alice weg, helaas, maar Ireen erbij. Dussssss ... dat laatste weekje gaat prima lukken.

Alvast welterusten,
Geert

Even wat reacties op reacties ;-).

GERRIT: Je had een enorm vooruitziende blik. Precies de dreun die jij voorzag, heb ik hierboven beschreven. Misschien een goed idee om volgende keer samen te gaan?? Kun jij me een beetje waarschuwen ;-)

WILLEM: Ik had ook even per e-mail naar je gereageerd. Zo ontzettend bedankt voor je betrokkenheid. Doet me heel goed.

MIKE: heel erg bedankt voor je interesse en warme reactie. Doe je alle IBM-ers de groetjes (in ieder geval de IBM-ers die ik ken ... anders blijf je bezig).

KARIN: 20 jaar geleden heb ik zelf ook een "weekendje Maleisië" gedaan, en herkende ook heel veel, net zoals jij over Indonesië.

DINEKE, LOTTE, COBY, GUIDO: Als ik alle reacties van elkaar zo lees, gaat die 'Neven & Nichten'-dag zeker lukken. Leuk om jullie binnen een paar maanden weer te zien.