Toch eens wat beter op gaan letten …

Vandaag een heerlijke dag gehad. Ik zat al half in 'meditatie' toen ik om 8 uur vanavond met de trein van Khardah terugreed naar m’n vertrouwde Sealdah-station. Op een gegeven moment stapte naar mijn idee iedereen uit. Zal dus wel het eindstation Sealdah zijn. Ik had niet opgelet. Toen de trein weer weg was, was het Sealdah dus niet. Stond ik op DumDum, een groot tussenstation. Beetje pissig op mezelf moest ik wel wachten, maar de volgende trein kwam al na 3 minuten. Ik stapte weer in, en was er behoorlijk op vooruitgegaan. Ik was één van de 4 mensen op 6 vierkant meter sta-ruimte, niet meer buik-aan-rug dus. Eindelijk … we waren er. Ik stap uit met weer (bijna) iedereen. Trein weg … en SHIT, weer een tussenstation. Die haat/liefde-relatie met OV blijft bestaan. Nu kwam na 5 minuten de volgende, en weer ging ik er knap op vooruit. Ik kon zitten … náást een open gat (wat een raam voorstelt) en had een heerlijke frisse wind in m’n gezicht. En toen kwam ik toch nog op Sealdah.

Ik had vanmorgen Joost en Lindy al ge-SMS-t dat ik mezelf overwonnen had en nu eens een keer naar McDonalds ben geweest. Ik heb foto’s toegevoegd als bewijs van goed gedrag. Het eten was er IN-vies. Eén of andere soppige kledder met een half sponsje bovenop en één onderop. Maharadja Mac heet het (zeg maar onze Big Mac). Ze hebben hier alleen Veg(etarisch), Fish en Chicken. Dus geen varkens- of rundvlees. De koffie was thee, alleen ketchup en wezenloos zoute, slappe frietjes. Alleen de cola smaakt zoals bij ons. Echter helaas … ik hou niet van cola. Was dus “once in a lifetime” ;-).

Volgende keer dus toch maar weer Flurrys … of … ja, er is een alternatief. Omdat namelijk voor ons het weekend is begonnen, wilden Shana, Alice en ik dat vieren. Ik was in het begin wat negatief over Shana, maar ik heb deze week veel opgetrokken met Alice en Shana, en ben Shana heel erg gaan waarderen. Shana wist een heel leuk restaurant. De Pinguin Inn. 10 minuutjes lopen van de flat. Wij d’r heen om half zeven. En inderdaad, na 10 minuutjes, achter 7 vuilnishoopjes en een hele hoop oude troep, lag een leuk verlicht restaurant. Wij naar binnen. Werkelijk, een schitterend ding, althans voor hier dan. Wel TL-balken maar dan verborgen achter lambrisering. Mooi gedekte tafels. Keurig geklede obers, en … airconditioning. Geen propellers aan het plafond waardoor de servetten overal heen vliegen en je eten binnen 5 minuten koud is. We kregen de menukaart. Enorme keuze uit Indiaas, Taiwanees en Chinees. Ik had een Mixed Taiwan Soup Non-Veg en Chinese noodles met TjapTjoy (groente met kip en garnalen) en Alice en Shana allebei iets Indiaas met Buttered Naan-bread. Alice en ik hadden er ook nog een Mixed Salad bij met yoghurt-saus (was achteraf andersom: saus met salad). We hebben ook allerlei spulletjes van elkaar geproefd. Het was echt ongelooflijk lekker. En we waren met z’n drieën in totaal 8 hele euri kwijt. Om 8 uur terug naar het station (ik) en de flat (Shana en Alice). Onderweg kwam ik een klokkenwinkeltje tegen. Ik had een nieuwe reiswekker nodig, want mijn reiswekker van thuis werkt op stroom en die klok loopt hier zo’n anderhalf uur per dag voor, maar dat wisselt nogal. Lastig met wakker worden. Nieuwe wekker was 2 euri. Bovendien had ik een verlengsnoer met verdeeldoos nodig. Ook gevonden voor 1 euro.

Vanmorgen kreeg mijn taxi een botsing met een andere taxi. Komt volgens mij niet zo vaak voor. Het ging niet hard en ik zag het aankomen. De chauffeurs schreeuwden elkaar verrot, maar volgens mij heeft die van mij gewonnen. Wij zaten ook op een ‘snelweg’ want onze weg was éénrichtingsverkeer en had naar nederlandse begrippen 2 banen. Dan kun je hier dus met drie (soms vier) auto’s naast elkaar rijden. De taxi die van links kwam had maar één baan. Dus twee-richtingsverkeer. De auto’s hebben hier aan de passagierszijde geen buitenspiegel. Die zou er toch al na 100 meter afliggen. Elke taxi hier heeft ook wel iets bijzonders. Soms wil de achterdeur niet van buiten open, en moet je hem, dóór het raamgat, van binnenuit open doen, soms moet je zelf de deur dichthouden als we rijden, soms is er geen hemeltje en kijk je tegen het plaatstaal van het dak, soms zit er een stang middendoor de zitting van de bank en bonk je maar een beetje mee met de kuilen. Mijn taxi van vanmorgen (die met de botsing) had een schitterend (niet-cynisch) afgewerkt hemeltje. Prachtig velours bekleed met sierknoppen van tin en heel erg met dieptewerking. Zoveel dieptewerking dat het hemeltje wel 15 cm naar beneden kwam. Voor de Indiërs van 1 meter 60 geen punt. Voor ‘die lange witte’ dus wel. Ik zat de hele rit met mijn hoofd in een 45 graden hoek. Onderweg kwamen we ook nog een bus tegen die z’n beste tijd gehad heeft (zie foto).

Mijn leerlingen vandaag voor computer-learning werden steeds geconcentreerder. Na anderhalf uur hadden ze er veel plezier in. Ik doe allemaal oefeningetjes met bekende muzikanten van hier. Fotootjes, muziekbestandjes, song-titels, song-teksten, etc. Ik breng het zodoende heel dicht bij ze. Zij moeten altijd verschrikkelijk lachen om mijn uitspraak. Eén artiest heet bijvoorbeeld LaktaLakta. Als zij dat zeggen dan ‘zingt’ dat al, als ik het zeg staat die vent in één keer op klompen en liggen zij in een deuk. Maar ze werken er hard voor en het is tegelijk heel gezellig. Puja (één van m’n ICT-leerlingen) vertaalt het af en toe wat voor de duidelijkheid.

Morgen gaan Alice, Shana en ik naar de Botanic Gardens. Ik neem m’n Canon-camera mee (Canon EOS 300D, bijna gekregen voor een mats-prijsje van Martin-m'n-zwager en Gerry-m'n-ex), want ik ga dus als toerist én ik neem m’n video-camera mee want ik wil beginnen met wat video-opnamen van het verkeer hier. Het zal nog wel 2 weken duren voordat ik een video-tje kan plaatsen, want ik wil van een totale opname van een uur of zo, een klein filmpje van zo’n 5 minuten editen. Mijn Internet-modem is maar 10 KB/sec, en dan duurt het uploaden van een kort filmpje al een hele nacht.

Ik heb ook nog een paar foto’s van het appartement voor de vrouwelijk vrijwilligers geplaatst. Daar geef ik dus computer-science en hebben we dinsdagmiddag ‘bioscoop’.

Welterusten alvast (althans: ik ga slapen),
Geert