IN-human TaxiServices, ‘t apie en andere foto’s

Even nu nog geen dagverslag (alhoewel er weer zat gebeurd is) maar vóór het diner nog even wat allerhande foto’s.

De eerste foto’s laten de verbandmiddelen zien toen ik ze nét had opgehaald van de veiling. Ik heb een Mercedes A-klasse verlengde versie. Krijg je een beetje idee van de omvang.

In m’n dagverslag vertel ik straks o.a. verder over mijn ontmoeting met een ontzettend gepassioneerd medewerker van Unicef. Tijdens een taxi-rit heeft hij me een deel van de ‘social centres’ in Calcutta laten zien waar Unicef, in meer of mindere mate, bij betrokken is. Ook kwamen we langs de grootste tempel van Calcutta: de Birla tempel. Die is gebouwd in het vierde kwart van de 20ste eeuw (splinternieuw dus).

Vanmiddag van 4 tot 5 zijn we bezig geweest met eten rondbrengen voor de straatkinderen van Sealdah-station. En daar kwam ik gelukkig twee vast klanten tegen. Wie mijn weblog een beetje heeft bijgehouden, kent ze ook wel.
Om te beginnen “het apie” van 4 oktober: ‘Het hospitaal, een apie en heroïne-verslaafden’.
Ons apie is dat kleine kereltje links, de andere twee zijn z’n vader en broertje. Het apie lijkt hier vrij groot, maar dat komt omdat ik laag op de grond zit. In werkelijkheid komt hij tot m’n knie. Ik had gevraagd of ik een foto mocht maken. Toen de foto eenmaal op het LCD stond ging de camera bij wel 10 omstanders langs. Was dus redelijk uniek.
Op de andere ‘bekenden-foto’ staat de grote zus van 10 met haar kleine zusje van 2. Dat kleine zusje had een heel grote wond op haar achterhoofd, maar keek ook nogal wazig uit haar ogen (zie dagverslag van 3 oktober: ‘Straatbeeld, kamerbeeld en een dilemma ...’). In mijn dagverslag van vandaag vertel ik even hoe het nu met dat kleintje gaat.

Mark en ik storen ons wezenloos aan ‘rijke’ mensen die zich laten vervoeren door een riksja. Vandaar dat ik met Mark had afgesproken een soort van protest-foto te schieten waarop de man die hem altijd trekt nu eens in dat ding zit en een rijke vent ervoor. Ook al duurde het nemen van de foto maar één minuut, er was meteen een complete file op het voetpad. We lopen zo’n 4 keer per dag over dat voetpad, dus we zullen nog wel de nodige reacties krijgen. Uiteraard hebben we de eigenaar van de riksja een vette beloning gegeven voor z’n ‘verloren uren’.

Dit weekend breng ik even aan alle mensen die op de foto’s staan, een afdruk van ‘hun’ foto.

Na het eten schrijf ik m’n dagverslag. Daarin o.a. wiskunde, donaties overgedragen aan CRAWL, Unicef, ‘grote zus & kleine zus’ en een artikeltje op ons Intranet.

Groetjes,
Geert