Factorisatie tot vierkantsvergelijkingen ???????

Jaja, da’s ff wat anders. In India hebben alle kinderen recht op gratis Primairy School. Dat is vergelijkbaar met onze basisschool. Na Primairy kunnen ze doorstromen naar Secondary (ons Atheneum niveau) en uiteindelijk nog naar High School (Gymansium). En dan uiteindelijk University.

Echter, ook al hebben de straatkinderen recht op Primary School, vaak (maar niet altijd) moeten ze thuis blijven om geld te verdienen en bovendien is er geen eens geld voor een schooluniform. Vanmorgen heb ik voor het eerst lesgegeven aan straatkinderen die toch wat les mogen hebben van hun ouders, of ‘in deeltijd’ op Primary zitten en bijles nodig hebben óf een talent hebben en de ouders herkennen dat wel maar hebben geen geld voor schoolspulletjes.

Het totale klasje was vandaag zo’n 10 kinderen groot, 8 jonger dan 10 en een jongen van 12 en een meisje van 15. Over nét dat meisje van 15 gaat dit verslagje. Pia, zo heet ze, is gewoon een kei in wiskunde. Er was mij gevraagd om Mathematics aan 2 kinderen te geven. Wel ja, geef maar hier dat lesboek, ‘k ben altijd goed geweest in wiskunde. Ter voorbereiding kreeg ik dus het lesboek van die 12-jarige. Was inderdaad redelijk simpel. Ons Groep 8 niveau zeg maar. Ik heb die jongen een uur lesgegeven en toen was het meisje aan de buurt.

Die had dus een heel ander boek. Binnen algebra was ze nu bezig met “factorisatie tot vierkantsvergelijkingen”. Ik denk dat veel Nederlanders geeneens weten wat het is. Eerlijk gezegd schudde ze die vrij makkelijk uit haar mouw. Ik probeerde haar bij te houden, maar dat lukte me dus gewoon niet. Ik heb na de les haar boek mee mogen nemen naar mijn hotel om het hier eens even rustig uit te zoeken. Meer en meer kreeg ik alle respect voor Pia. Ze heeft namelijk nooit op een echte school gezeten. Ze is geen 100% straatkind, want ze woont met haar ouders en 2 broers en zus (alledrie ouder) in een krotwoning van ca. 10 m2 met een lemen vloer en geen douche of wat dan ook. Maar haar ouders hebben alle kinderen altijd gestimuleerd om toch zoveel mogelijk te leren. Haar zus Puja is nu één van de docenten in de CRAWL-school. Daarom weet ik sinds het diner, vanavond met Mark, ook wat meer over Pia’s achtergrond omdat hij er een keer thuis is geweest. Het wiskundeboek wat Pia op dit moment bestudeert is geschreven voor niveau 8 terwijl atheneum afsluit op niveau 10. Nogmaals: ze is nog maar 15. Oh ja … haar wiskundeboek is in het engels.

Ik had vanmorgen even m’n laptop met Internet-modem meegenomen en ná de les liet ik haar even internetten. Ze heeft dus ook een compleet opgemaakt personal homepage op een social network (ik zag alleen maar even een glimp). Hoe komt ze daar aan? Ze hebben niet veel geld, dus op één of andere manier heeft ze zichzelf computergebruik aangeleerd. Internet is erg zeldzaam in de straatwijken. Hoe komt ze dan aan zo’n personal homepage?

Toen ik Mark vanavond onder het eten wat meer over Pia doorvroeg bleek dat iedereen haar als een talent erkend. Niet alleen qua intelligentie, maar ook als vastbijter. Ik ga haar in de komende dagen nog vaak ontmoeten, want ik geef 4 keer per week wiskunde. Ik ben heel benieuwd wat ik allemaal met haar mee ga maken. Ik heb wel een engelstalige online IQ-test opgezocht. Als ik wat meer haar vertrouwen heb, zal ik eens kijken of ze die wil maken.

Vanmorgen dus eerst 2 uur wiskunde en daarna van 11 uur tot half 1 met drie anderen een soort van pre-school gegeven aan zo’n 10 kinderen van 4 tot 6 jaar. Ik zal binnenkort even wat foto’s maken van de school. Dan snappen jullie ook meteen waarom CRAWL aan het sparen is voor een ander schoolklasje. De kinderen mochten kleuren, engelse letters schrijven en ik heb met twee kleintjes engelse woordjes geleerd. Gaat gewoon net zo als wanneer je je eigen peuter Nederlands leert. Je wijst je ‘oor’ aan en zegt ‘oor’ (vanmorgen dus 'ear') daarna je ‘neus’ etc. Was een klein succesje maar ik denk dat we het morgen nog even moeten herhalen. Daarna heb ik de slimste van de twee achter m’n laptop gezet met een tekenprogramma en dat was wél een enorm succes. Dus daarom heb ik vanmiddag wat leuke kinderprogrammaatjes opgezocht en daar kunnen ze morgen om beurten ook wat mee werken.

Iets anders: Joost vroeg me of de verbandmiddelen allemaal goed overgekomen waren. Voor degenen die het niet weten … drie maanden geleden heb ik op een online veiling ongeveer twee kuub verbandmiddelen kunnen kopen. Er zat écht van alles tussen. Daarna heb ik aan CRAWL-India gevraagd waar zij de meeste behoefte aan hebben en dat heb ik allemaal mee kunnen nemen. Uiteindelijk 3 bananendozen vol. Mijn koffer was 10 kilo en elke bananendoos ook. Ik mocht maar 30 meenemen, dus moest eigenlijk 1 doos in Nederland achterblijven. Maar de grondstewardess van Emirates was gelukkig Nederlandse en ik heb haar uitgelegd wat er in die dozen zat en hoe hard CRAWL dat spul nodig heeft. Gelukkig gaf ze toestemming om ook die derde doos mee te nemen zonder extra kosten. Ik was zo blij. En ik niet alleen want toen ze hier na een paar dagen alles uitgestald hadden stond iedereen er glimmend van trots naar te kijken. We hebben nu voor ruim een jaar genoeg én nog professioneel spul ook. Behoorlijk wat spullen zijn zelfs steriel!!

Het is hier nu half elf. Ik moet op tijd gaan slapen, want morgen moet ik er om kwart over 5 weer uit. Dat is nu voortaan elke woensdag, donderdag en vrijdag. Maar ik doe het graag als ik Pia daarmee verder kan helpen. Brood geven en wondjes verzorgen is één ding, maar het is niet structureel. Voor mijzelf vind ik opleiden bevredigender. Voeden enzo is ook nodig, maar ik ben meer van: ‘een ander helpen zichzelf te helpen’.

Groetjes,
Geert